Gin
Gin
Gin is de afgelopen jaren enorm in populariteit gegroeid. Met name de combinatie met tonic heeft hiertoe geleid. Mensen vinden het enorm leuk om te spelen met ingrediënten die in de basis heel simpel zijn, namelijk: gin + tonic + garnering. En ijs natuurlijk. Lots of ice!
Over het ontstaan van gin wordt enorm veel gespeculeerd. Verschillende verhalen vertellen over het verkeerd namaken van jenever in Engeland of over het stimuleren door Willem van Oranje III in Engeland als het gaat om zelf destilleren. Wat we in ieder geval met grote zekerheid kunnen zeggen is dat gin als concept, namelijk een neutrale drank gemaakt op basis van de geneeskrachtige jeneverbes, is ontstaan ergens in de lage landen (Nederland en België) en Engeland.
Gin wordt gemaakt door neutrale alcohol op smaak te brengen met diverse specerijen, waarvan jeneverbessen en korianderzaad twee belangrijke zijn. Er zijn verschillende typen gin die men kan onderscheiden, namelijk de bekende London dry gin, dry gin en compound gin. Ook is er nog sloe gin, maar omdat deze eigenlijk onder likeuren valt nemen wij deze nog niet mee in het verhaal.
De klassieke London dry gin wordt gemaakt door alcohol op smaak te brengen met verschillende specerijen, waarna dit geheel opnieuw wordt gedestilleerd. Het op smaak brengen kan door verschillende specerijen en vruchten in de alcohol te laten trekken, of voor minder heftige smaken direct te destilleren. Ook voor meer vluchtige smaken kunnen specerijen en vruchten boven de alcohol in de ketel worden gehangen. Deze geven smaak af wanneer de alcohol hierlangs verdampt. London dry gin hoeft dus niet in Engeland of specifiek London gemaakt te zijn. London dry gin is een stijl waarop gin wordt gemaakt.
Een andere en tegenwoordig veel gebruikte manier om gin te maken is gewoon de dry gin ofwel droge gin. Bij deze methode wordt neutrale alcohol in meerdere fasen gemengd met maar een specerij of fruitsoort. Uiteindelijk heeft de maker verschillende destillaten van bijvoorbeeld alleen jeneverbes of alleen citroen. Naar wens kan de maker deze destillaten mengen tot een gin die voldoet aan de eisen. Omdat gin zo populair is geworden, maken veel kleine bedrijven gebruik van deze methode. Zij kopen bijvoorbeeld losse destillaten in bij grote stokerijen of laten deze helemaal mengen bij een groot bedrijf en stoppen het in een fles naar hun keuze. Op het moment dat er dus alleen dry gin op de fles staat, weet je dat dit veelal het geval is. Dit doet natuurlijk verder niet onder aan de kwaliteit, maar wel aan het ambachtelijke karakter van de gin.
Tot slot bestaat er de compound gin. Deze manier van gin maken komt commercieel bijna niet meer voor, maar wel in gemengde vorm. Compound gin betekent namelijk dat de gin gemaakt is van neutrale alcohol waarin verschillende specerijen en vruchten hebben getrokken, maar dat deze verder niet meer wordt gedestilleerd. Omdat deze methode een erg bittere en harde smaak geeft, wordt dit bijna niet meer gedaan. Wel wordt gebruik gemaakt van deze methode in bijvoorbeeld sloe gin of andere gin met een smaakje. Sloe gin is een typisch Engelse stijl van likeur maken op basis van gin. Hierbij wordt gin gemengd met sleedoornbessen, waarna deze na een periode (vaak een paar maanden) worden verwijderd en de sloe gin wordt gedronken. Sloe gin valt hier eigenlijk niet onder de gin, omdat het vaak te weinig alcohol bevat. Als een sloe gin minimaal 37,5 procent alcohol bevat, valt deze wel onder de categorie compound gin.